De kefettie knipper
ETTA NOG TOEKOMST???
Spesjaal dees jaar aandacht voor ouwe Vastenavendberoepe die dreige te verdwijne in de draaikollek van deze medèrne Tijd. Of toch nie?
Déél I: DE KEFETTIE-KNIPPER
G`eddet nie zo derèk in de gate, mar in ieder andvolleke kefettie zit toch `n paar uur andwerrek. Andwerrek da dikkels gedaan wor onder de gròòte lamp in achterkamertjes bij de mense tuis. Gewòòn: op `t tafelzeil `n pak kleureg pepier, messenalle rond de tafel, wa nagelscherkes en knippe mar!
Dees jaar mochte me n`n avendje meeknippe bij de femielie Van de Velde n`op `t Fort. Die vinde nie zomar. t`Enne n`n kolepadje da nog nie deur Stadlander is ontdekt sta d`n uske van nét naar d`n oorlog. Mè wa snééuw zouwde d`r zó `n kerstkaart van kenne make. Deur kleine ramkes ziede `n wòònkamer mee schuifdeure n`en `n loeiende BECKERS-kolekachel. Of ge de jare vijfteg binnestapt. Kepleet mee zurregstoel neve de ARISTONA-radio en `n perske n`op de koffietafel. Op tafel in `t achterkamertje lag gewòòn zeil op tafel, dèèr wier geknipt.
En iederéén doe mee. Op de vier oeke van de tafel stapels pepier, gesorteerd op kleur. Ik krijg `n scherke n`uit 1951 in m`n ande gedouwd en ‘n vel geel kefettie-pepier. En da kefettieknippe val nog nie mee, mo`k zegge. A`k ellef snipperkes gedaan eb, is de rest al `n vel verder. Ok madde gin scherrepe kante knippe. Z`ebbe n`in 1970 `n keer `n zending van twee kuub retoer gekrege van SPUIT ELLEF omdatte snippers te oekeg ware. Die moeste nie in oew òòge krijge lengst de kant. Dus wor t`r nouw voor de Vastenavend-spuitwage spesiejale kefettie geponst mee van de ouwerwetse ijzere ponskes. Bij iedere dreun of zo`n ding edde wel gelijk twee snippers, mar de buurt vin `t nie leuteg.
Net as in de rest van de wereld, zijn d`r ok op `t Fort grondstoftekorte. Fleet jaar `n schrééuwend tekort aan geel pepier, dees jaar is `t aangeleverde kefettiepepier ietske te dik. En dèèr komme n`ongelukke van. Ok de coronaperiode et nie écht g`ollepe. De femilie Van de Velde n`et nog geperbeerd om kefettiezakskes te late n`af`ale, net as bij de resterants, mar da werrekte nie. Te weineg vraag, want de mense d`r òòfd ston t`r nie naar toen.
Toen ad onze Sjaantje `n schitterend idee! Da kwam zómar z`n òòfd binnegedwarreld as versgegooide kefettie zeg mar. “Me brenge n`t gewòòn naar de mense toe!” attie geroepe. “Mette bakfiets!” En mè meziek van de Kefettie-sisters, da zijn twee nichjes van `t Lourdespleintje. En da sloeg aan! Overal waar t`r `n féésje was, ware wij ok. Mè versgeknipte kefettie én die zingende zusjes netuurlek. Dik féést en `t brocht aardeg op! `n Bietje pollenèèze kost al gauw vijf kilo snippers, zeg mar.
Mar oe ziet de TOEKOMST d`r uit voor Kefettieknippers? “Ach meneer”,zeeje ze mè d`n zucht, “goei kefettiepepier wor schaars.” “Me krijge wel `s wa van de Stichting asse ouwe Vastenavendkrante n`over ebbe n`of zo, mar `t wor moeieleker.” “Goei kefettiepepier mag nie te dròòg zijn en nie te nat.” “Goed om `n andvol te kenne pakke, mar dan mot zo`n opke lekker wijd kenne n`uitwaaiere!” “`t Mot gin natte snééuwbal zijn, snapte.”
“En de mense worre steeds kieskeureger ok.” “Lest ston t`r zo`n sjiek vrouwke voor de deur mette vraag of me gin kefettie in LHBTI+-kleure konne levere. En meschient ok kefettie in de kleure van de Oekraiënse vlag!
De TOEKOMST ? Ge mot as konfettieknipper òòg ebbe voor de medèrne tijd, “meegaan mette floow”zogezeed. Zo emme `n nuuw “bizznizz-plan”voor de kommende Vastenavend. Me gaan kleine jong inzette om gebrukte kefettie bij mekare te vege op opkes van `n kilo. Da vinne ze leuteg die jong. Wellek krabbeke is dèèr nie gròòt mee geworre? Voor iedere kilo die ze bij mekaar vege krijge ze dan `n snoepzak mee `n réép sukelaat én wa kefettie! Zo gaan me dus “riesaikele”. Gegooide kefettie kunde namelek altijd wir oppernuuwt weggooie en da past ommes persies in deze tijd!
Neeje, meneer, kappe mè knippe? Vanzeleve nie!
