De leste lentekriebels

In ‘t zonneke

Twee boere n`op `n kisje.  Kisje n`op de Mart.  Mart vollòòpend mè d`éél uisouwes. Nog dik `n allef uur vóór de Kindervastenavend losbarst.  Lekker jong zonneke. Eén boer nim d`n trekske van z`n sigaar en zegt: “Lekker zonneke n`éé, ik wor d`r al `n bietje bruin van!” “Dan edde geluk”, kom `t antwoord, “de mééste worre blauw  dees dage!”

De wep-kem sprikt

Ik speul n`s `n kirke voor wep-kem.  Ge wit wel: zo`n allesziend elektries òòg.  Vroeger inge bij ouwerwetse uisouwes van die plate n`aan de muur mè dèèrop de tekst: “GOD ZIET U”.  En zagde zo`n lillek kijkend òòg da d`oe in de gate n`iel.  Dèèr wierde `n bietje bang van as klein jong.  Nouw ange zukke bangmaak-plate allééneg nog mar in museumkes over die goeie-ouwe-tijd.

Tegeswoordeg ange die allesziende òòge overal.  Ok in de uiskamer van Berrege, op de Mart. En ik docht: “Wa ziet zo`n òòg nouw, op ‘n Vastenavendzondagmorrege?” Witte wa?  Ik speul wep-kem!

Zonneke n`op de Mart.  Mense lòòpe kris-kras deur `t bééld: duidelek op weg naar wa.  Ik zien `t: zobedéén gaat de Vastenavendmis beginne.  De Peperbus lonkt ze naar binne: “Kom mar lengst achtere!” `n Vlug vrachtwagentje rijdt de Mart op.  Volgelaaje mee friet-errepels.  Knarsend rijdt ie de Bosstraat omòòg:  piepende piepers.  `n Boer van de Stichting lopt aasteg vóórlengst `t Stad`uis, op weg naar `t Dweilbendfestival.  Kek!  `n Lòòpgroepke kom d`avast oefene voor d`n Optocht.  As `n rafeleg slangske kronkele z’over de keikes.  `n Bierwage dendert mee veul bombarie voorlengst: klinkt `ol…  

En dan zien ik inéés middenop de Mart die twee kullekes.  Amper verkleed, mar mè d`allebei `n tutter.  Eve kijke ze mekare n`aan en dan tuttere ze same. Eél ard.  Richting Peperbus.  Om `m wakker te blaze… 

Wep-kem wor wazeg…uit.