De leste lentekriebels
In ‘t zonneke
Twee boere n`op `n kisje. Kisje n`op de Mart. Mart vollòòpend mè d`éél uisouwes. Nog dik `n allef uur vóór de Kindervastenavend losbarst. Lekker jong zonneke. Eén boer nim d`n trekske van z`n sigaar en zegt: “Lekker zonneke n`éé, ik wor d`r al `n bietje bruin van!” “Dan edde geluk”, kom `t antwoord, “de mééste worre blauw dees dage!”
De wep-kem sprikt
Ik speul n`s `n kirke voor wep-kem. Ge wit wel: zo`n allesziend elektries òòg. Vroeger inge bij ouwerwetse uisouwes van die plate n`aan de muur mè dèèrop de tekst: “GOD ZIET U”. En zagde zo`n lillek kijkend òòg da d`oe in de gate n`iel. Dèèr wierde `n bietje bang van as klein jong. Nouw ange zukke bangmaak-plate allééneg nog mar in museumkes over die goeie-ouwe-tijd.
Tegeswoordeg ange die allesziende òòge overal. Ok in de uiskamer van Berrege, op de Mart. En ik docht: “Wa ziet zo`n òòg nouw, op ‘n Vastenavendzondagmorrege?” Witte wa? Ik speul wep-kem!
Zonneke n`op de Mart. Mense lòòpe kris-kras deur `t bééld: duidelek op weg naar wa. Ik zien `t: zobedéén gaat de Vastenavendmis beginne. De Peperbus lonkt ze naar binne: “Kom mar lengst achtere!” `n Vlug vrachtwagentje rijdt de Mart op. Volgelaaje mee friet-errepels. Knarsend rijdt ie de Bosstraat omòòg: piepende piepers. `n Boer van de Stichting lopt aasteg vóórlengst `t Stad`uis, op weg naar `t Dweilbendfestival. Kek! `n Lòòpgroepke kom d`avast oefene voor d`n Optocht. As `n rafeleg slangske kronkele z’over de keikes. `n Bierwage dendert mee veul bombarie voorlengst: klinkt `ol…
En dan zien ik inéés middenop de Mart die twee kullekes. Amper verkleed, mar mè d`allebei `n tutter. Eve kijke ze mekare n`aan en dan tuttere ze same. Eél ard. Richting Peperbus. Om `m wakker te blaze…
Wep-kem wor wazeg…uit.