Kijkdag
As weggedreve walvisse
legge z’in ‘n uitgedròògde Kaai
Af en toe schokt ‘r ‘n lijf,
of makt ‘n kop ‘n schééve draai
Soms klinkt blek en schel
dweilmeziek
vanonder poliejester vel
Bééste n’op wiele,
gestrand in stééne kreek,
fééste n’op wiele,
féést van fleeje week
Vollek vergaapt z’n eige,
mè d’n vus te late lach,
herkent
wa d’t lengst de kant nie zag
Ik zien verlore serpetienes druipe
en ik denk:
de wages,
ze leve nie,
ze trekke stuipe.