• Berregs
  • NL
Dees pagina is nie beschikbaar in 't Nederlands

Oe wijd madde gaan?

`t Was zo`n zalege zondaggemiddag vóór de Vastenavend. En `t voelde n`ok as Voorjaar. Da`s de dweilmiddag waar ge as opa al `n ééle week naar uitkekt. Dan lopte as `n opgewerremde ijsbeer deur d`n uis. Ge zoekt wa dweilbulle bij mekare en uit de Voorjaarskelèksie kiesde dan `n bietje bijpassende jas. Nie die vol-vetlere, mar `n “demie-seizonneke” zowasse da d’ìn d`n Bels zegge. Zo aangetuigd nimde as vaneiges `t Voorjaar mee in oew binnezak.


En de kleine jong gaan mee netuurlek. `t Féést begint pas as alle slapkes achter de rug zijn, alle fruit`apkes binne en de moeders voor drie maande nòòdrantsoen ebbe vergaard. Zo gaan me n`op sjouw messenalle, achter de meziek aan, `n spoor van lege snoepzakskes achterlatend.

 


Mè d`aan opa`s and: SAAR, ons “Rooosendaals meske” van tweejen`allef jaar. Die wit de weg al, want z`is “as `n commaando” getreend deur d`r oppassende opa en oma uit Baarege. Mar oe wijd madde gaan as gròòtouders? Madde oeweige wel moeie mette Vastenavend-opvoeding van zo`n jong en onschuldeg kulleke? Wij vinne van wel, gesteund as me worre deur `t motto van dees jaar.


Feitelek zijn me n`in `t najaar al begonne mette treening. Donderdags op weg naar de weekmart gaan me dan eerst lengst de Geit. Fetsoendelek “AGGE MAR LEUT ET” lere zegge mè d`oew dumke n`aan oew nuske. Nog zonder de gruweleke detais van vermiste stukskes uit uiers en zo.


Naar `t stukske kèès bij `t kèèskramke, dweile me zó `t ééle Intocht-sirkwie lengst. De mense kijke wel `n bietje raar, mar kleine kinders en opa`s kenne gin schaamte. Die zijn me verbij amme op de Mart staan. Dèèr mot de Peperbus uitgebreid begroet worre netuurlek, Ok wir metter dumke n`aan d`r neus. Agge geluk et, staan de koppe n`al rommetom de Mart op de lantèèrepale gespietst. Recht `erkent ze in één van die boerekoppe d`r eige vader. Opa vinta leuteg, d`r vader (as echte Tullepetaon) wa minder. Dan de vollegende indernis: de trapkes van `t Stad`uis. Dèèr oefene me n`in de voetstappe van bekende Bergenèère n`as Anton van Duinkerken, Kees Becht en netuurlek Prins WANNES III. `t Sprik vaneiges damme dèèrnaar netjes Anton `n bronze n`and gaan geve. Lengst De Draak (“Kek, opa, de draak et `n artje!”) zó deur `t Vierkantje naar de Lievevrouwestraat. Want dèèr mot bij `t Druppeltje `n leuteg gefrutseld dweil-oedje uitgekoze worre. `t Blef ommes `n meske. Buite wil ze da d`oedje onder gin voorwaarde mir opzette, `t blef ommes `n meske.


Vervolleges bij `t Ofstratje n`omòòg onder `t luidkééls zinge van ouwe Vastenavendliedjes. Onderwijl wenne n`aan de rijke geure die dèèr ange: die licht-zoete mélanzje van zaagsel, dooi bier en mannekespis.
Éénmaal tuisgekomme, besta d`t kursus-pekèt uit: drie keer de fillem van de Nar en Steketee bekijke, verschillende Vastenavendpuzels legge zonder ande onder `t zinge van `t Nuuwe Liedje, òòfdrekene mè d`ouwe leut-neutbonnekes, alle Prinse kenne noeme in de goeie vollegorde, `n kleurplaat kleure n`én `n Blauwe Schuit bouwe mee Duplo-stééntjes.


Dus tege de tijd dasse wir opg`aald wor, legge opa en oma as `n lege snoepzak in de bank.“Aah, dèèr is papa!”, vere me recht. Papa, die `t erreme schaap weer oostwaarts weg zal voeren. Gelukkeg doe ze feillòòs “Agge mar leut et!” attie binnekomt. Opa lacht aan de binnekant van z`n gezicht, schòònzeun Dennis nie.
Die aalt z`n triomf attie tuisgekomme `n grijnzend eppje stuurt: “Toen me zonet Roosendaal binnereeje lengst de tillevisie-tore riep SAAR: “Kek papa, de Peperbus!”


Dus: oe wijd madde gaan as Berregse opa en oma? Ik denk: nooit wijd genogt!