• Berregs
  • NL
Dees pagina is nie beschikbaar in 't Nederlands

Kopke n'onder in...ouwe luchte

Ooit emme n’s ‘t maffe idee g’ad om échte Berregse luchte te verzamele.  Gin lekkere luchjes voor onder oew erreme, of voor naar ‘t schere, neeje : ouwe, bekant vervloge luchte die toch zo tiepies Berregs ware.


Want wie wit nog oe d’ouwe Spieretus rook?  Wie etter die vettege lucht van d’ope Kaai nog in z’n neusgate n’ange?  Oe ruke versgestoke sperries?  Wie wit nog de geur van versgejatte appeltjes?  De Zeekant bij òòg water?  Of de Kreek bij afgaand tij as éél Berrege tegelijk de weecee deurgetrokke n’ad?


Die luchte dus.  Adde ze die mar bewaard voor in ‘t Merkiezen’of!  ‘n Gemééntelek Geurmuzeejum  waar ge in iedere zaal ‘n ander iestories luchje scheppe kon.  De lijflucht van Jan mette Lippe in d’Ofzaal, eve snuffele n’aan ‘t poeierdoske van de leste markiezin van Berrege, de lucht van ééuwenouwe pepiere n’en perkemente.  Oewel, da’s meer de lucht van kouwe kak.


Neeje, gif mijn mar de dròòge lucht van ‘n vers rolleke serpentienes, die lekkere zwéétlucht agge naar ‘n avend dweile n’oew gummi maske n’afzet, de geur van dweilbulle agge weer de zolder op krupt, de dikke lucht tusse de lakes agge mè d’n zatte kop oew sokke vergete n’et uit te doen, de lucht van vergane Vastenavende die ardnekkeg blef ange n’inde binnezakke van oew dweiljas of in oew instrementekoffertje.  Die luchte.


Die magge dan vervloge zijn en vergaan, mar sebiet(en da duur nie lang mir!) gaan me messenalle nuuwe luchte vange.  Ons geurverleeje weer aanvulle, overal waar die verslavende lucht van Vastenavend angt.  Ge wit zellef ‘t beste waar.