Twee-taoleg

‘k Weet nie of g’t ooit gemerrekt et, mar ter òògte van de Wouwse Tol ongeveer motte in de weg ‘n ribbel over.  ‘t Is gin obbel of obstakel, meer ‘n ‘indernis.  ‘t Is de grens mee Roosendaol, onze Tullepetaonse bure zogezeed.

Oons kleinkiend wòònt dèèr, ‘n pralleke van aamper zes jaor.  Nouw is d’r moeder ‘n echte Krab en ebbe wij d’r op oppasdaoge steeds meejgenome lengst de Berregse Geit en Peperbus. Dus ge zouw zegge daddet kiend voldoende voorbereid is gewiest g’ad.

Maor neeje:  opa en oma ontvienge deze week ‘n digitaol fotooke van ‘t meske in d’r zeul-pekske: as indiejaon!  Gin ripke gerdijn te bekenne!  Gin bij mekaor gerapt opke bulle, naaje: ‘n kaant en klaor pekske récht uit ‘t rek bij Sep!

Zo gaot oons vléés en bloed (toegegeve: ok ‘n bietje van oonze schòònzeun Dennis) dees jaor op Safari in Tullepetaone-stad.  Meschient rakt ze dèèr wel betòòverd deur Priens Wiebe in plek van deur onze Prins Wannes III.  Of ga ze mee mee Sjampetter Joep in plek van Steketee.  En zeult ze achter Narreke Loes aon mee alle aandere prallekes en brakskes lengst de kefeekes op d’Ouwe Markt dèèr.  En da tusse n’al die uit- en losgelate bieste in da Tullepetaonse Safariparrek! 

Zouw ze tusse n’al die paanters, buffels, aope n èn olifaante sewijle nog evekes denke n’aon d’r opa en oma die onderwijl ierzo in ‘t Krabbegat wa verlore lòòpe te dweile lengst alle lege oekskes in de kefeekes waar ‘t kiend mee d’r tengeltjes onvermoeibaar kefettie-opkes bij mekaor graaide?  Berregse kefettie…