• Berregs
  • NL
Dees pagina is nie beschikbaar in 't Nederlands

Dook d'n Duiker

D’r zijn verrekte weineg mense die de Berregse onderwaterwereld écht kenne.  Totte bòojem gewist zijn van iedere waterpertij in ‘t Krabbegat.  Van de Vijverberreg totte Melane zogezeed.


D’r is t’r feitelek mar ééne: Jodocus Nuyte oftewel:  DOOK D’N DUIKER, want zo kenne z’m in brandweer- en pliesiekringe.  Van ‘n gejatte fiests tot ‘n vuilekszak  vol strijkers en cobra’s, Dook duik ‘t op.  Gin wonder dus dattie medèl et gestaan voor ‘t Veldteke van dees jaar. 


Verwacht gin opgeblaze tiepe barstesvol sterreke ver’ale en gebakke perslucht, neeje Dook is ‘n bescheie mens. Ééne die nie naast z’n lòòje schoene lopt.  Mar wel ‘n vent vol ver’ale uit de wereld onder water.  Mar ge motter wel naar vrage.


Zo ettie ‘n kirke de gestole reesfiets van Burregemééster Zeveberrege truggevonde n’onder de brug in ‘t Parrek.  Mar net zo goed ‘t verlore stepke van ‘n klein kulleke in de Vijverberreg.  En da mè d’òòg water!  Prattie nie makkelek over.  Ja, naar ‘n paar Schrobbelerkes.


Over die keer, net naar d’n oorlog, toen t’ie de Kattenaaier gered et uit de Kaai.  Die was mee z’n ‘andaangedreve invalidekarreke recht de Kaai ingereeje.  Kwaaitonge zeeje toen dattie teveul gedronke n’ad, andere wir dattie te weineg prefiel ad op z’n bande.  Afèn: ij lag te lellepòòte n’in de Kaai.  Kerweike voor Dook die zonder één mement t’aarzele zó de zoute majem in dook.


Onzen Dook et ok ‘n spesiejale duik-uitrusting.  ‘n Gummi-pak netuurlek, ‘n duikmaske mè dubbelglas (“Me duike wél duurzaam!) en twee flesse perslucht op z’n breeje rug.  Die lucht aalt Dook bij de Borreflietse Duintjes, omda dèèrzo de zuiverste lucht van Berrege n’angt.  ‘t Is nog ‘n éél kerweike om die mè d’n fietspomp in die flesse te krijge.  Ok z’n zwemvlieze zijn van ‘n éél spesiejaal ontwerrep: “biologies-podologies”, omdasse in gummi naargemakte zwempòòte zijn van eende n’uit ‘t Pielekeswater.  (“Die zwemme n’as vaneiges!”)


En over de Vest gesproke; dèèr oefent Dook iedere zondaggemorrege.  Ge moddet wete, mar dèèr edde d’ingang van de Greb.  Aan de kant van de Geit, zeg mar. Allééneg Dook ette sleutel van ‘t roesteg ekketje van de Greb.  Dèèr kun d’m dus zien treene: ‘n glanzende gladgummi gedaante die soepel de Greb induikt.  As ‘n waterrat zeg mar.


Dus agge de kommende tijd aparte borrelende geluide n’oort agge op ‘t twalet zit en luchtbellekes ziet omòògkomme, dan oef t’a nie persee van oew derreme te komme.  ‘t Ken goed zijn da Dook nét onderlengst op z’n gemak verbijzwemt.