Kale

In`t Krabbegat kenne me verrekte veul klassiekers.  “EI, LEKKEREN DWEIL OE IS `T?”, zingde zó mee en bij “D`R GA NIKS BOVE BERREGE”gloei d`oew art bekant deur oew dweilbulle n`ene.  Mar d`r zijn ok meezingers waar sommege dweile stil van worre.  Bevobbeld asse zinge: “KALE, EDDE GIJ `N KALE KOP”.  Kek, da ken toch `n bietje zeer doen, veral netuurlek agge kaal aar et.  Gen ken netuurlek `n oedje n`opdoen, mar dan zinge ze wir: “KALE, EDDE GIJ `N OEDJE N`OP?”  

Mè d`andere woorde: d`r is gin ontsnappe mogelek voor iemand die beter as paasei was gaan dweile.   Mar agge da d`aan zo iemand vraagt, zeg t`ie nuchter: “Ach, ik wies allang da`k kaal aan `t worre was, omda d`t smorreges steeds langer duurde om m`n gezicht te wasse!”