Andijvie

“Djoyske, oeveul kredde van mijn?”  Ge pakt naar oew kontzak, naar oew portemenee.  “Ach, jong, nim t`r nog één van mijn!”, oorde oew maat achter oe zegge.   Kek, op zo`n mement motte sterrek zijn.  Dan motte as vent denke n`aan die bloeikes van jong die tuis zitte te wachte en aan oew vrouwke da spesiejaal voor jouw andijvie gekookt et.  Mar dan besefte inéés, da d`oew jong al vijf jaar op d`r eige zijn en dagge van alle groente n`ouwt, mar NIE van andijvie!  “Nouw veruit, nog ééntje dan!”, zegde dan dapper en naar `t eerste apke bier: “Wiste gij datte mééste ongevalle gebeure n`in de keuke?”  “Ja, en de femilie mot ze nog opete n`ok!” “Proost!”