• Berregs
  • NL

D'n Ellefde van d'n Ellefde: 't vastenavendvuurke wor aangestoke!

Ielek jaar op ellef november, d’n Ellefde van d’n Ellefde, wor ‘t vastenavendvuurke offiesjeel aangestoke. Plechteg belove n’alle Krabbe bij de Geit van Mie d’n Os op ‘t Bleekveldje dasse d’r wir ‘n merakels goeie Vastenavend van gaan make. En da d’Ellef-Ellef-vuurke smeult en gloeit ondergrons (én bovegrons!) deur, onderlengst Sintereklaas en Kersemus, en lengst de Nuuwejaar tot ‘t mè d’t Neuzebal pas écht in volle vlam schiet!

Fakkels geve n’t Bleekveldje ‘n bietje spookachteg aanzien en de schaduwe van de toegestròòmde Krabbe danse n’op de geveltjes van d’uskes rommetom. In ‘t midde van de méénegte, in ‘n plas geel licht: de Geit, onze Geit, ‘t simbool van de Berregse Vastenavend. Dèèrom zijn me n’ierzo naartoe gekomme. Om messenalle aan mekare te belove damme d’r wir ‘n fantastiese Vastenavend van zulle make, as bouwer, as muziekant in ‘n bendje of gewòòn as Krab die ta féést vor gin goud zouw wille misse. En die plechtege belofte doete Gròòtste Boer, names ons ammaal, in z’n Kale n’Eed.

 

Eve later beklimt de Prins d‘n Derde ‘t groentekisje neve de Geit. Éél z’n lijf straalt de enerzjie uit voor dees geweldeg féést. IJ zwipt de mense n’op en ij stikt ‘t vuurke n’aan in alle Krabbe-arte. Eerst gift ij de Geit van Mie d'n Os de krans rond d'r nek en zet dèèrnaar ‘t licht op groen vor 'n nuuwe Vastenavend deur ‘n felle vuurpijl de kouwe novemberlucht in te schiete. Eerst nog Sintereklaas, Kersemus en de Nuuwejaar…..mar dan: de Vastenavend!